Dinsdag 23 april 2019

Vanochtend werd ik wakker van het geluid van een wesp. In mijn beleving stond de wesp op volume: bijzonder hard. Joey moest hem meteen doodmaken. Ik weet dat die beesten nuttig zijn en dat we ze nodig hebben, alleen niet in mijn slaapkamer. Wesp meteen dood, maar wesp ook niet meer te vinden. Ik boos op Joey want ik wil geen dode wesp in mijn bed ergens vinden. Joey vond dat ik me aanstelde. En dat deed ik waarschijnlijk ook, maar heel soms heb ik daar een beetje maling aan. Nu had ik daar hele erge maling aan en werd de wesp snel gevonden en weggegooid.

Joey sport de ochtenden in een sportschool een kwartiertje verderop dus ben ik een lekkere wandeling gaan maken met Puk. Je schrikt je iedere keer kapot joh. Dan loop je langs grote huizen met afgesloten hek én heel hard blaffende waakhonden. Jaaa, lekker ontspannen.

’s Middags via Deauville naar Trouville-sur-mer. Deze stadjes liggen dicht tegen elkaar aan en je wandelt zo van de één naar de ander, maar echt met een totaal verschillende sfeer. Trouville is meer een vissersdorpje, inclusief krijsende meeuwen. Het strand van Trouville is kleiner maar heeft wel dezelfde planken boulevards en schitterende villa’s langs de boulevard. Ik wil ze zo graag van binnen bekijken. Maar je kan niet eens over de hekken kijken helaas.

Als je over de boulevard loopt dan kan ik me zo goed voorstellen en voor me zien hoe de dames vroeger onder hun parasols door die straten paradeerden, op weg naar het strand, waar ze wellicht een paar tenen in zee zouden steken. Hun heren waren 's morgens al met hun witte hoedje op naar de paardenrenbaan vertrokken waar tijdens het badseizoen, koersen werden gelopen.

Joey en ik zaten op een terrasje, voor heel veel geld weinig drankjes te drinken, terwijl de kinderen op het strand aan het voetballen waren. Heerlijk!